Reactie voorstelling MJP Leuven

“Dit is geen zorgzame stad, dit is een dure stad voor wie werkt en onderneemt”

Het nieuwe meerjarenplan 2026–2031 van het Leuvense stadsbestuur wordt door de meerderheid voorgesteld als een “zorgzaam, vooruitstrevend en inclusief” project, maar voor Vlaams Belang Leuven is het vooral een dure ideologische catalogus die opnieuw zwaar weegt op wie in deze stad werkt en onderneemt. Fractieleider Britt Huybrechts reageert scherp: “Ridouani beweert dat de Leuvenaar niet meer belastingen zal betalen. Dat is gewoon niet waar. Wat hij niet verhoogt via de grote belastingknoppen, haalt hij binnen via hogere heffingen, duurdere parkings en een zwaardere factuur voor bedrijven en eigenaars. Leuven wordt opnieuw een stukje duurder voor wie hier woont, werkt en investeert.”

Hoewel het stadsbestuur zichzelf op de borst klopt omdat de aanvullende personenbelasting en de onroerende voorheffing voor gezinnen niet stijgen, komt er tegelijk een waslijst nieuwe kosten bij. Zo worden de opcentiemen voor bedrijfsgebouwen fors opgetrokken, wat een bijkomende financiële druk legt op lokale ondernemers. Ook parkeren wordt progressief duurder, net zoals toeristische logies en reclamepanelen. Volgens Vlaams Belang is deze kronkelredenering typische stadskaslogica: “Men zegt dat er geen nieuwe belastingen zijn, maar intussen wordt alles duurder wat wonen, bouwen, ondernemen of zich verplaatsen nog enigszins betaalbaar hield. Dat is geen eerlijk bestuur, dat is boekhouden met rookgordijnen.”

Daarnaast rekent het stadsbestuur op maar liefst 48 miljoen euro aan inkomsten uit de verkoop van stadspatrimonium. Gebouwen en gronden worden afgestoten terwijl men dat presenteert als “efficiënt beheer”. Huybrechts noemt het ronduit onverantwoord: “Een gezin dat elk jaar meubels verkoopt om zijn uitgaven te betalen, noemt men niet ‘financieel gezond’. Maar als de stad haar patrimonium verkoopt om ambitieuze plannen en prestigeprojecten te financieren, zouden we moeten applaudisseren. Dit is geen langetermijnbeleid, maar cashen vandaag en de rekening doorschuiven naar morgen.” Het meerjarenplan zet bovendien zwaar in op een doorgedreven ideologische agenda. Miljoenen vloeien naar diversiteitsprojecten, terwijl er tegelijk ruimte wordt gemaakt voor een sterk uitgebreid en duur cultuur-, festival- en evenementenbeleid. Ook LOV2030, de titel van Europese Culturele Hoofdstad, dient als rechtvaardiging voor tientallen miljoenen aan prestigieuze investeringen in podiumkunsten, renovatieprojecten en culturele infrastructuur. Dat alles komt boven op een klimaatbeleid dat de grenzen van de gemeentelijke kerntaken volledig overschrijdt, met warmtenetten, renovatiegolven en allerlei circulaire experimenten waarvan de kosten en baten nergens objectief worden onderbouwd.

Ondertussen blijft de situatie voor de gewone Leuvenaar moeilijk. De stad wordt verder verdicht, met duizenden extra woningen en tegelijk een nauwelijks verholen anti-autobeleid dat parkeren duurder maakt en gezinnen richting deelmobiliteit duwt. Het resultaat is een stad waar de middenklasse steeds minder plaats vindt. “De prioriteiten zijn duidelijk: identiteits- en prestigeprojecten eerst, de gewone Leuvenaar pas daarna. Een gezin dat een huis probeert te kopen of een kleine zelfstandige die hier nog wil ondernemen, vindt zichzelf niet terug in dit plan. Leuven dreigt een stad te worden van dossiers, consultants en evenementen, niet van mensen die hier gewoon betaalbaar willen wonen en werken,” zegt Britt Huybrechts.

Vlaams Belang Leuven zal het meerjarenplan grondig bevragen in de gemeenteraad en zich verzetten tegen elke maatregel die de belastingdruk, de tariefjungle of de uitverkoop van stadspatrimonium verder vergroot. “Leuven heeft geen Europese culturele hoofdstad nodig, maar een stadsbestuur dat opnieuw vertrekt van de gewone Leuvenaar. Minder prestige, minder woke-symboolprojecten, en meer respect voor wie hier elke maand de facturen betaalt,” besluit Huybrechts.